معنی حسین حدادی - جستجوی لغت در جدول جو

حسین حدادی

لغت نامه دهخدا

(حُ سَ نِ حَنْ نا)

ابن محمد بن حسن طبری شافعی مکنی به ابوعبدالله حناطی فقیه بود و در بغداد میزیست و پس از 400 هجری قمری 1010/ میلادی درگذشت. او راست: ’الکفایه و الفروق’. (معجم المؤلفین از تهذیب الاسماء) (طبقات الشافعیه ج 3 ص 160) (کشف الظنون) و در هدیه العارفین ج 1 ص 311 مرگ وی در 498 هجری قمری تعیین شده است

لغت نامه دهخدا

حسین حمدانی

(حُ سَ نِ حَ)

ابن حمدان بن حمدون تغلبی. متوفی 306 هجری قمری / 918 میلادی عموی سیف الدوله حمدانی و مؤسس حمدانیان است. در 283 هجری قمری بدستور معتضد، هارون بن عبدالله خارجی را شکست داد و اسیر کرد، و مقام عالی یافت و در نزاع ابن معتز با مقتدر طرفداری ابن معتز کرد و پس از پیروزی مقتدر، حسین با خانواده اش به موصل گریخت، و سپس مقتدر به او امان داد و به امارت قم فرستاد و باز در آنجا یاغی شد ولیکن بزودی به اطاعت بازگشت و امارت دیار ربیعه یافت و در آنجا باز سرپیچی کرد، لیکن این بار نیز مغلوب شد و او را در 303 هجری قمری ببغداد برده بحبس مقتدر انداختند و در 306 هجری قمری کشتند. (کامل ابن اثیر ج 8 ص 34) (فهرست تجارب الامم) (زرکلی چ 1 ص 248) (مجمل التواریخ 348) (تاریخ سیستان 289) (رجال حبیب السیر)

لغت نامه دهخدا

حسین حمامی

(حُ سَ نِ حَمْ ما)

یکی از سران لشکر صاحب الزنج و قیام کنندگان زنگی است. رجوع به صاحب الزنج و ابن اثیر چ 1302 هجری قمری ج 7 ص 84 شود

لغت نامه دهخدا

حسین حصاری

(حُ سَ نِ حَ)

ابن اسماعیل بن مصطفی رومی. او راست: کشف الکروب که در 1205 هجری قمری تألیف کرده است. (هدیه العارفین ج 1 ص 327)

لغت نامه دهخدا

حسین حرانی

(حُ سَ نِ حَرْ را)

ابن محمد بن ابی معشر مودود سلمی جزری مکنی به ابوعروبه محدث مورخ. متولد پس از 320 هجری قمری 835/ میلادی و متوفی در 318 هجری قمری 930/ میلادی او راست: تاریخ الجزیرتین و جز آن. (معجم المؤلفین از سیر النبلاء ج 9 ص 272) (فهرست ابن الندیم ص 230) (تذکره الحفاظ ذهبی ج 2 ص 304) (کشف الظنون) (فهرست ظاهریه) (ایضاح المکنون) (هدیه العارفین ج 1 ص 305)

لغت نامه دهخدا

حسین صیادی

(حُ سَ نِ صَیْ یا)

ابن عبدالعلام بن عبدالله رفاعی ربعی صوفی محدث مقری. در ربع از قرای بصره در نیمۀ شعبان 1096 هجری قمری 1685/ میلادی متولد شده و به بغداد شدو 1146 هجری قمری 1733/ میلادی درگذشت. او راست: الاتقان فی تجویدالقرآن. (معجم المؤلفین از تنویر الابصار)

لغت نامه دهخدا

حسین بغدادی

(حُ سَ نِ بَ)

ابن عبدالله بن یوسف بن احمد بن شبل بغدادی مکنی به ابوعلی. شاعر فیلسوف، پزشک در بغداد متولد و همانجا در 474 هجری قمری 1081/ میلادی درگذشت. او صاحب قصیدۀ رائی است که به ابن سینا منسوب شده است. (معجم الادباءج 10 ص 23) (معجم المؤلفین). آغاز قصیده چنین است:
بربک ایها الفلک المدار
أقصد ذاالمسیر أم اضطرار.
و این قصیده بر علو طبع و مقام رفیع علمی و روشن بینی وی دلیل است

لغت نامه دهخدا

حسین آبادی

(حُ سَ)

حیدر بن شریف احمد حریری صفوی. ساکن موصل (1121-1129 هجری قمری). او راست: حاشیه بر حاشیۀ میرزا جان باغنوی بر اثبات الواجب دوانی، و حاشیۀ دیگر بر تعلیقات میرسید شریف. (هدیه العارفین ج 1 ص 343)

لغت نامه دهخدا

حسن حداد

(حَ سَ نِ حَدْ دا)

ابن ایوب قرطبی بن محمد بن ایوب انصاری، مکنی به ابوعلی مالکی. درگذشتۀ 425 هجری قمری او راست: ’مسائل ابی بکر بن زرب’. (هدیهالعارفین ج 1 ص 284)

لغت نامه دهخدا

معنی حسین حدادی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما